Propranolol podobnie jak inne środki farmakologiczne wykazuje interakcyjność względem szeregu produktów leczniczych. Interakcje propranololu można podzielić na dwie kategorie – niezalecane oraz wymagające zachowania szczególnej ostrożności.
Propranolol – interakcje wynikające z niezalecanych połączeń
Głównym przeciwwskazaniem jest równoczesne stosowanie propranololu z antagonistami kanału wapniowego (np. werapamilem). Takie połączenie może doprowadzić do upośledzenia automatyzmu (np. przesadnej bradykardii), zaburzeniami przewodzenia (zatokowo-przedsionkowe i przedsionkowo-komorowe), a także wzrostem ryzyka występowania komorowych zaburzeń rytmu serca (tzw. torsade de pointes) ze współtowarzyszącą niewydolnością serca.
Inne niebezpieczne interakcje mogą nastąpić wskutek połączeń propranololu z takimi lekami jak:
• Barbiturany – powodują obniżenie stężenia propranololu, co skutkuje osłabieniem działania terapeutycznego.
• Fingolimod – intensyfikuje bradykardie, a to może skutkować zgonem pacjenta.
• Inhibitory MAO – skutkują ograniczeniem działania hipotensyjnego, co w konsekwencji może doprowadzić do rozwoju nadciśnienia (wyjątkami są leki IMAO-B).
• Lidokaina – propranolol powoduje zwiększenie stężenia dożylnie podawanej lidokainy, co może doprowadzić do zatrucia i działań niepożądanych ze strony serca i układu krążenia.
• Propafenon – zwiększa stężenie propranololu, co potęguje ryzyko przedawkowania, a także wzmaga działanie inotropowe ujemne.
Propranolol – interakcje lekowe, które wymagają środków ostrożności
Połączenie glikozydów nasercowych z propranololem może zwiększyć szansę występowania bradykardii, co jest podyktowane tym, że oba leki obniżają częstość akcji serca. Podawanie chinidyny lub dyzopiramidu (leki antyarytmiczne klasy I) może zintensyfikować blokowanie receptorów beta-adrenergicznych przez propranolol. Ostrożność należy także zachować w przypadku takich leków:
• Adrenalina (epinefryna) – ryzyko bradykardii i ciężkie nadciśnienia
• Cymetydyna – wzrost szans bradykardii wskutek zwiększenia stężenia propranololu.
• Chloropromazyna – połączenie z propranololem zwiększa stężenie obu leków w osoczu.
• Fluwoksamina – zwiększa poziom propranololu.
• Inne leki hipotensyjne (np. klonidyna, metyldopa) – nasilenie niewydolności serca wskutek przesadnego obniżenia ciśnienia.
• Leki hipolipemizujace (np. Cholestyramina) – zmniejsza stężenie propranololu o blisko 50%.
• Leki przeciwcukrzycowe i insulina – propranolol może wydłużyć ich działanie hipoglikemizujące oraz maskować niektóre symptomy cukrzycy (np. kołatanie serca).
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, indometacyna) – zmniejszają hipotensyjne właściwości propranololu.
• Ryfampicyna – nasila metabolizm propranololu.
