Wpływ alkoholu na leki
Ograniczenie lub całkowity zakaz spożycia alkoholu w trakcie farmakoterapii jest niebezpodstawne. Nawet niewielka ilość napoju alkoholowego może oddziaływać na stosowane środki farmakologiczne. Skutkiem połączenia leku z alkoholem może być m.in. osłabienie lub nasilenie działania produktu leczniczego, wydłużenie czasu wydalania leku z organizmu, zaburzenie metabolizmu substancji leczniczej wskutek oddziaływania alkoholu na wątrobę. Przykładowymi następstwami spożycia alkoholu w trakcie przewlekłej farmakoterapii są krwawienie z przewodu pokarmowego, zaburzenia oddychania, uszkodzenie wątroby, upośledzenie koordynacji ruchowej i równowagi, ospałość, wymioty czy ból żołądka.
Co istotne, alkohol może wchodzić w interakcje jednakowo z lekami dostępnymi na receptę, lekami OTC, wyrobami medycznymi i suplementami diety.
Leczenie propranololem a spożycie alkoholu
Informacje o skutkach połączenia alkoholu z propranololem można znaleźć w charakterystyce produktu leczniczego (Propranolol WZF). Spożycie alkoholu powoduje zmniejszenia stężenia leku, co w konsekwencji osłabia jego działanie. Brak efektu terapeutycznego przeważnie skutkuje nasileniem objawów występującej choroby, a to może sprowokować pacjenta do zastosowania kolejnej dawki propranololu. Wówczas istnieje ryzyko przedawkowania leku, co może wywołać:
- bradykardię,
- skurcz oskrzeli,
- niedociśnienie tętnicze,
- ostrą niewydolność serca.
Dlatego też osoby stosujące propranolol powinny zrezygnować ze spożycia napojów alkoholowych.
Propranolol a interakcje z innymi lekami
Leki z propranololem wykazują interakcyjność względem szeregu środków farmakologicznych. Osoby chorujące przewlekle zawsze powinny informować lekarza lub farmaceutę o stosowanych lekach, co pozwoli ograniczyć ryzyko występowania interakcji. Preparaty wykazujące interakcje z propranololem to:
- środki znieczulające,
- leki na cukrzycę (np. metformina),
- inne leki na nadciśnienie (np. klonidyna),
- leki sympatykomimetyczne (np. adrenalina),
- leki przeciwbólowe (np. ibuprofen, lidokaina),
- antagoniści kanału wapniowego (np. werapamil),
- preparaty o działaniu przeciwpsychotycznym (np. chloropromazyna).