Jaki jest mechanizm działania propranololu?
Propranolol jest lekiem zaliczanym do grona beta-adrenolityków, które potocznie określa się mianem beta-blokerów. Preparaty z tym lekiem (np. Propranolol WZF) są nieselektywnymi i kompetycyjnymi agonistami receptorów adrenergicznych β1 i β2. W warunkach fizjologicznych receptory te są pobudzane przez katecholaminy jak adrenalina i noradrenalina. Wskutek blokowania receptorów β-adrenergicznych przyczynia się on do ograniczenia następstw związanych z oddziaływaniem wspomnianych neuroprzekaźników na mięsień sercowy i naczynia krwionośne. Do działań niepożądanych stosowania propranololu należą m.in. obniżenie wartości ciśnienia tętniczego, osłabienie siły skurczu mięśnia sercowego oraz zmniejszenie częstotliwości jego rytmu. Ponadto beta-blokery pozwalają wyeliminować niektóre niedogodności związane z wydzielaniem adrenaliny np. drżenie czy nadmierna potliwość.
Warto też dodać, że propranolol ma działanie inotropowe ujemne oraz nie ma wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, co ogranicza ryzyko skurczu oskrzeli.
Kiedy stosuje się propranolol?
Leki z propranololem są wykorzystywane w takich problemach jak:
- migrena,
- drżenie samoistne,
- dławica piersiowa,
- nadciśnienie tętnicze,
- kardiomiopatia przerostowa,
- nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu serca,
- zaburzenia lękowe (sytuacyjny i uogólniony) o charakterze somatycznym,
- zapobieganie pierwotnemu i wtórnemu zawałowi mięśnia sercowego u osób z chorobą wieńcową,
- zapobieganie krwawieniu z górnej części przewodu pokarmowego u pacjentów z żylakami przełyku lub nadciśnieniem wrotnym.
Ponadto propranolol jest stosowany jako preparat wspomagający proces leczenia nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego oraz w postępowaniu okołooperacyjnym u pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy.